Fien op tweedaagse!

Fien vertrekt morgen met het ganse 4de jaar naar Camp Taiwan voor een tweedaags avontuur.
Voor wie nieuwsgierig is hoe het er daar aan toe gaat en wat het zal worden zie link:

http://www.camptaiwan.com.tw/index_eng.htm

Jammergenoeg is hoogzomer hier even verdwenen (vermoedelijk op weg naar België) en zal het er waarschijnlijk niet te warm en eerder nat zijn...
Alles is goed ingepakt in ziploc bags, genoeg reservekledij want de plannen zijn groots!

yummie yummie and WOOOW !!!

Voor jullie zo banaal als maar kan, maar voor mij was het toch echt een beetje feest toen ik hoorde dat er Belgisch witloof te vinden was in de winkel.

Voor alles uitverkocht was (want hier moet je actie nemen als je iets in de winkel ziet en als je het echt wil anders ben je gewoon... te laat) heb ik een mooi pakje Belgian Endives uit het rek gekozen. Niet goedkoop, maar daar lagen we nu heel even niet wakker van... en ja hoor het heeft gesmaakt!!!
















Een toch wel heel bizarre ervaring...
Stel je zit in de auto en rijdt gewoon door de drukke stad, kijkt door het raam naar wat er allemaal op en rond straat te zien is en dan heel ineens...

dan zie je toch wel een mega poster van je bloedeigen dochtertje in de etalage hangen zeker...




En of we fier zijn ???

Happy birthday in de klas!

Zoals waarschijnlijk overal ter wereld worden de jarigen ook hier in de klas gevierd.
Met mini chocomouskes en "cup-cakes" trok ik naar de klas en kreeg een ganse bende enthousiaste kleuters te zien...























Babette op de schoot van de allerliefste Miss Tarpy!

en dan mag het feestvarkentje kiezen in welke taal er wordt gezongen!!




en wordt er natuurlijk ook een kaarsje uitgeblazen!

Leve Babette!!!

"and why do you like Babette?", vroeg Miss Tarpy...

Er is er eentje jarig !

Babette Ballet(te)

Omdat het voor de Engelstalige kinderen niet vanzelfsprekend is om activiteiten te doen in de locale clubs, wordt er voor de kinderen heel wat georganiseerd op de Europese school.

Een van de clubjes die Babette doet is Ballet en ... de kleine ballerina's hebben natuurlijk jaarlijks hun performance...

Twee avonden na elkaar alweer een spetterend spektakel van klassiek en jazz ballet.


Als je al tegen 17u30 terug op school moet zijn kan je maar beter even in de buurt blijven en een hapje eten. We hebben net een nieuw en dumplingrestaurantje ontdekt, ik er dus met de meisjes naartoe en op een half uurtje stap je er buiten en heb je lekker en gezond gegeten.

Babette is er klaar voor!

en nu kijken naar wat ik allemaal ga kunnen als ik ook groot ben...

Na twee avonden van optreden moe maar voldaan... met een bloemetje naar huis en bed in want morgen is er alweer een verjaardagsfeestje waar de meisjes verwacht worden...

Ad random (en wat Chinees)... de laatste weken

Oeps... een tijdje niets op de blog gezet... als ik er even over nadenk besef ik al vlug dat dit niet komt doordat er niets is gebeurd, maar ik heb eerder iets van ... "we zijn allemaal druk bezig" (of... "women dou hen mang").

Klaus heeft zijn handen (eerder zijn hoofd) vol met de job, en ik hop (tussen het huishouden door) van de ene activiteit naar de andere (fitness, lopen, fietstochtjes maken, chinese les en huiswerk..., meehelpen op school, naar de traditionele markt (of "caì shì chang") gaan om boodschappen, een avond mahjong, naar de film met de madammen, hier en daar eens een lunch). We hebben ook best geluk met de lente in Taipei, het worden terug echt mooie dagen met temperaturen tot 30°, en voorlopig is het nog droogen zonnig... we zijn nochtans verwittigd, het regenseizoen komt eraan, dus we moeten ervan profiteren!

Hier toch nog een beetje nieuws van de laatste weken/dagen...

Op school ging het Music Concert door van de Junior section. Fien zingt in het schoolkoor en was natuurlijk een van de sterretjes van de avond. Ze was ook samen met enkele vriendinnetjes (die viool speelden) geselecteerd om "Ode to Joy" te brengen. En wij "alweer" fier.

Nog veel meer fiere ouders natuurlijk, want sommige van de (meestal Aziatische) kinderen waren echt wel muziekvirtuosen en deden ons kippenvel krijgen...

(in het filmpje staat Fien net achter de juf...)

en dan maar denken dat Fien een goed half jaar of "ban nian") geleden bijna geen woord Engels (of "yin wen huà")sprak...

Daags nadien waren we met het ganse gezin uitgenodigd op een verjaardagsfeestje van Kevin, een vriendje van Marie. Bleek dat de ouders de eigenaars zijn van een gigantische paardenmanege waar wedstrijdpaarden en jockeys worden getraind. Alle kinderen kregen er de kans paard te rijden en te zien hoe ze werden verzorgd. Dit was meer dan een gewoon verjaardagspartijtje natuurlijk...

Een van de beste Jockeys van Taiwan liet zien wat hij kon...

Onze meisjes hebben er alvast weer een droom bij!

Onze kleinste spruit (of "women xiao de haizi") wou groot doen maar voelde zich toch niet zo zeker op het grote paard (of "da ma")...

Geen feestje zonder eten (met stokjes of "kuaì zi"). We hebben ondertussen ook al goed onze weg gevonden om er de smakelijke restaurantjes (of "can ting") uit te pikken waar we er ook in slagen om onze meisjes wat typische gerechtjes te laten proeven. Het meest succesvol blijven de "fried rice" (of "chao fàn") en de dumplings.

En dan zijn er voor verandering nog eens magazines binnengekomen met foto's en (lijkt mij een heel interessant en belangrijk) artikel van mijn echtgenoot (of "wo xian sheng") en ... Babette...

Babette op de cover...

en in de boekjes...

Leve het shoppen in België

Aan de kleren die de kinderen aan krijgen op de fotoshoots hebben jullie waarschijnlijk al kunnen zien dat ze er hier toch een heel ander (euh, voor ons eerder vreemd en kitcherig) idee op nahouden over mooie (kinder)kledij en mode. En ook al gaan de meisjes in uniform naar school en moet er niet zoveel geshopt worden als we in België gewoon waren, af en toe moet er toch iets worden gekocht.
Je hebt hier de keuze om ofwel gigantisch duur te gaan shoppen in de (meestal Japanese) Department Stores waar ze verschillende brands verkopen (à la Polo Ralph Lauren, Kenzo en dan nog heel wat plaatselijke merken...) ofwel naar een 2m² groot winkeltje te gaan waar de kartonnen dozen op elkaar staan gepropt, en er iedere dag iets anders te vinden is. Hier heel veel prints, blink en kant, niet onmiddellijk waar wij zo gek op zijn!
In deze winkeltjes doen maten er niet zo toe (maw je koopt gewoon wat er is en laat je kind dit dragen of dit nu 4 maten te groot of 2 maten te klein is), ook kleurencombinaties zijn hier niet belangrijk.
Dit betekent dus dat "prijsbewuste" mama's (zoals ik dus!!!) heel goed de "sales" in het oog houden in de Department Stores waar je met een beetje (eigenlijk bedoel ik heel veel) geluk al eens iets kunt vinden.
Zo viel mijn oog vorige week op een truitje dat voor Fien wel leuk zou zijn, originele prijs zo'n 4200 NT$ (komt overeen met een 100€), maar nu aan 20% (In Taipei worden solden omgekeerd aangeduid, dit betekent dat er staat genoteerd welk deel je wel nog moet betalen), ik heel blij en opgewonden aan de verkoopster vragen of ze dit ook hadden in maat 9 of 10 jaar. Hmmm, "solly,solly" gniffel gniffel... Ik had het kunnen weten, zo'n verkoopstertje verstaat geen Engels, ik dan maar proberen in het Chinees yihào "jiu" , "shi"? Een heel erg overrompelde verkoopster voor me... euh... en ineens waren ze met drie!
Een ervan was verkoper en verstond wat Engels, dus ik opnieuw. Oh oh oh, ineens werden zo'n 10 dozen van onder de toog gehaald, werd daarin gerommeld, uitgehaald, terug ingestopt, nog eens opnieuw beginnen, iemand nam de telefoon (er werd mij verteld dat ze de vorige verkoopster van deze afdeling zouden bellen en haar vragen waar bewuste truitje te vinden is), opnieuw veel ooooh en aaaah en af en toe een verlegen glimlachje naar mij.
Hmmm, ik begon al heel erg te twijfelen of ik het truitje nog wel wou, want ook al ben ik een "niet uithuiswerkende mama", mijn tijd is kostbaar!
Het in- en uitladen van dozen ging nog even voort tot er ineens een antwoord kwam...
No No... het truitje bestond niet in die maat, want het werd maar gemaakt tot de maat van 8 jaar (dit konden ze nu blijkbaar afleiden uit wat er op het etiket stond).
Ja, en op zo'n momenten denk je aan de luxe en het gemak van winkelen in ons Belgenland.
Hou jullie klaar (en hou vooral nog iets voor me over) want nog 4 maanden en ik ga mijn schade inhalen!!!