zondag 24 mei 2009

Fier op Fien

Waar we ons zeker het meest zorgen om maakten, voor en ook nadat we de beslissing hadden genomen om aan dit grote avontuur te beginnen, was de school van de kinderen.
En niet enkel de school natuurlijk, maar de vraag over hoe de kinderen zich hier zouden voelen. Hoe is het voor een kind om niet alleen maar van school te veranderen maar ook nog terecht te komen in een omgeving waar je niet kan communiceren in je eigen taal...
Zou vriendjes maken moeilijk zijn, en hoe lang zou het duren vooraleer de kinderen in staat zijn mee te spelen op de speelplaats, mee te volgen in de klas, deel te nemen aan activiteiten...
De grote vraag was dus, hoe lang duurt het voor een kind kan communiceren in een nieuwe taal...
Als we nu aan die eerste weken denken dringt het pas echt goed door welke uitdaging niet alleen wij maar ook onze drie meisjes zijn aangegaan en..., we zijn heel blij met het resultaat na een (zelfs nog geen volledig) schooljaar.
We ondervinden iedere dag opnieuw dat de kinderen in een immens taalbad zijn terecht gekomen en dat ze inderdaad "van spons" zijn, ze leren zo vlug!
En, we zijn niet alleen, lees hier maar de commentaar van zowel Fien's juf als van de directrice van de Juniors.
We zijn fier, heeeeeeeeeeeeeel fier en kijken al uit naar de rapportjes van onze twee andere kornuiten!


1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo fam. Vandewalle,

Een dikke proficiat voor Fien!
Jullie mogen echt wel fier zijn op haar. Je moet het maar doen hé, een nieuw land, een nieuwe taal,...
Een hele opluchting voor jullie denk ik.

Veel groetjes en tot binnenkort!
Petra