Bij het vertrek zaterdag zijn we nog door een hele meute uitgezwaaid, zowel thuis (waarvan voorlopig geen foto's) als in Zaventem. Het deed deugd om nog zoveel volk ineens te kunnen zien voor de grote reis!
een laatste dikke knuffel voor oma!!
en weg zijn ze... tot volgende zomer...
De reis is vlot verlopen, Babette wist in iedere "bisnislounge" (zo schrijft Fien) de koekjes en zoetigheden te vinden. Ik ben erin geslaagd om op de eerste vlucht het vlees vanop mijn satéstokje (ja zelfs op de vlucht van Brussel naar Munchen kregen we Chinees te eten - 't zal in het thema van de Olympische spelen geweest zijn zeker?!?) door de lucht te laten vliegen tot op een andere "bisnispassagier" zijn schoot...
De slaapzetels waren super waardoor Marie en Babette al in slaap lagen voor het vliegtuig in Munchen richting Hong Kong opsteeg (met enige vertraging want blijkbaar was er bij het starten van de motor een defect, maar gelukkig dit was na een half uur hersteld). Babette dacht trouwens in Munchen al dat we in Taiwan waren aangekomen...
Tot onze container met al ons hebben en houden aan huis wordt geleverd, verblijven we in een "serviced appartment". Een ruim appartement met een soort hotelservice. Pieter en Iris (collega van Klaus) hadden voor ons heel wat lekkers klaargezet op het appartement om ons te verwelkomen en het was echt wel super om zo met pak en zak na een lange reis aan te komen.
De volgende dag al eens naar onze "nieuwe thuis" gaan zien, zodat de kinderen ook eens konden zien waar we uiteindelijk gaan wonen de volgende maanden en jaren. En bingo, het zwembad viel natuurlijk in de smaak...
Onze chauffeur hebben we ook al gekozen. Het wordt Jack, de kandidaat met het hoogste "opa"-gehalte want dit was dan toch belangrijker dan het feit dat het een "knappe" chauffeur zou worden. (foto volgt). Jack begint morgen "voor ons te werken" (hoor mij doen...)
en als iemand zich af vraagt, wat eten die daar nu, wel euh... voorlopig redelijk westers... Vandaag gingen we naar een restaurantje waar op stond "Italian & French cuisine". Er stonden zo'n 30 soorten heel originele vormen van spaghetti op de kaart (euh waar was de Franse menu??) en het was best te eten. Op onze tweede avond zijn we bij Pieter en Iris gaan eten en ja hoor, we hebben "pizza's" besteld. (eigenlijk zijn Klaus en Pieter ze zelf gaan halen want telefonisch bestellen lukt nog niet zo goed in het Chinees).
Het brood hier is mousse (en natuurlijk vinden de kinderen dat super lekker), beleg zoeken die smaakt hoe het eruit ziet is niet zo evident, maar we hebben nog tijd om dat verder uit te zoeken!
Ondertussen namen we ook al eens de MRT (plaatselijke metro) die super handig en georganiseerd is (daar kan de lijn en de nmbs nog eens iets van leren). Ook super proper! (er hangt dan ook een cartoon waarop duidelijk staat dat je een boete moet betalen als je wordt betrapt op "kauwgom"). De donkerblauwe zitjes zijn voor zwangere vrouwen en "oudjes" en hier worden geen uitzonderingen op gemaakt!. In Taipei dragen mensen een maskertje voor de mond, en dit is niet omzich te beschermen tegen de vervuilde lucht, maar wel om de anderen te beschermen tegen microben van zichzelf. We hebben ons deze gewoonte voorlopig nog niet eigen gemaakt?!
2 opmerkingen:
Hey Taiwaneeskes,
Het is super tof om jullie belevenissen te volgen via deze blog. Joren gaat zich binnenkort bezig houden om er ook eentje te maken voor de meisjes, we laten het wel weten. Vandaag heb ik samen met Caro op de schoot jullie familie blog helmaal overlopen en gelezen. Er zijn nogal wat vragen gerezen hoor bij Caro. Eerst van België naar een appartement en dan naar het beruchte huis met zwembad; Waarom was dat nu allemaal nodig? Na alle uitleg verstond ze het wel hoor. En via de blog kon ik natuurlijk veel laten zien, de container die 6 wk onderweg enz.... Bij de foto van de Belgische Taiwan vriendjes (aan zee) schrok Caro toen ik zei dat jullie volgende zomer ook naar B opvakantie komen. Caro was heel blij want ze besefte dat ze jullie toch sneller zou zien dan pas binnen 3 a 4 jaar. ze zei : 'mama dan gaan we wel veel op bezoek hé', lief hé. Als ze vanavond ging slapen was ze wel wat verdrietig, ze besefte precies nu pas dat jullie echt weg zijn. Ik troostte haar met de skype die we nu hebben en dat we jullie toch kunnen zien op die manier. We kunnen zelfs eens zien hoe Fien in het zwembad zal springen. De smile was er opnieuw. Zelfs ik vond het gewoon super om via skype jullie te kunnen zien en een babbeltje te kunnen slaan, ongelooflijk hé, zover weg en toch zo dicht bij met skype. Tot een volgende reactie (sraks wordt dit opstel veel te lang)
Daaag
Anja
Hey,
We zijn net terug van een zalige vakantie: zonder mail en internet. We waren bij thuiskomst dan ook heel blij om jullie belevenissen te kunnen lezen op de blog! Tof dat alles goed gaat!
Nog veel succes ginder en ik mail wel eens een dezer!
Dikke kussen Silvia, Steven, Hanne en Senne xxx
Een reactie posten