Deze keer was ook Fien aan de beurt...

"It's gonna be princess-style", zei men aan de andere kant van de lijn... eind vorige week kreeg ik alweer telefoon om te horen of zowel Fien als Marie een fotoshoot wilden doen op zaterdag.

Toen ze hoorden dat ze samen mochten gaan waren ze allebei heel enthousiast.

De studio was iets professioneler en de zussen werden echt omgetoverd tot kleine princesjes!

Fien wordt klaargemaakt voor het grote werk!



















Vandaag zijn er 3 meisjes om gans deze garderobe op foto te krijgen zodat de catalogus kan worden samengesteld. Dat wordt werken!!!




Het decor. Met en zonder princes Fien!




































Samen op de foto...





Tijdens de vrije momenten spelen Fien en Ally (toevallig het dochtertje van Babette haar nieuwe juf) Paper/Stone/Scissors - een spelletje waar de kersverse vriendinnetjes geen taal voor nodig hebben en zo zie je maar hoe vlug kinderen contact leggen met elkaar!




Marie op haar (paas)best!

De buren, uniformen kiezen en... lekker brood

Charlotte, Alix en Manon, de nieuwe Belgische vriendinnetjes van de meisjes zijn ondertussen ook terug uit vakantie naar hun thuisland. Zo'n 10 minuutjes stappen van bij ons thuis in onze mooie wijk... hoor je de krekels? En zie hoe Fien al net zoals alle Taiwanezen een paraplu gebruikt om in de schaduw te kunnen stappen!

Voor wie het nog niet weet, het is hier iedere dag een zoektocht naar lekker brood (zeker voor bruin brood eters).
Voor velen van jullie dagdagelijkse kost maar voor ons super speciaal... ons eigen brood bakken... met Soubry meel uit België... en... het eerste brood is nog gelukt ook.

Vandaag was het ook "orientation day" op TES (Taipei European School), de meisjes konden kennismaken met hun juffen (Fien zit bij een Britse juf, Marie bij een Australische en Babette bij een Amerikaanse, dus straks komen ze allemaal met een ander accent naar huis!)

Ook het moment voor het passen van uniformen, want nog 5x slapen en het is zover.

Gedaan met twijfelen over wat de dames gaan aandoen... of toch, kies ik mijn overgooier met bloesje of mijn gestreept kleedje?!?

Voor wie goede ogen heeft(of eens klikt op de foto dan zie je hem over gans je scherm). Dit zijn alle namen de kinderen van Marie haar klasje bij Miss Smith

Er zitten kinderen van 62 nationaliteiten in TES!

Een dag na de fotoshoot...

Na de fotoshoot van Marie willen ze allemaal krullen en heeft Marie de smaak te pakken en oefent al verschillende poses in voor de volgende keer!











Het dagelijkse 4-uurtje, lekkere fruitsla met een combinatie van tropisch fruit en fruit die we van thuis kennen. En dat vinden we allemaal even lekker!

Uitpakken en... klaar voor de fotoshoot!

We zijn vandaag ondertussen net twee weken geleden vertrokken. De tijd vliegt, we hebben niet stil gezeten. De hele week stond vooral in het teken van verhuizen (what's new?), en inrichten, wat niet wil zeggen dat Taipei voor ons ook geen andere avonturen in petto heeft...

Doordat Klaus maandag (officieel) is gestart met werken, was de verhuis een projectje voor mij. 219 colli's moesten worden gelost en op de juist plaats in huis worden gezet. Vele meubels moesten opnieuw in elkaar worden gezet, dozen moesten worden uitgepakt , kasten worden gevuld. Een ganse boterham. Op de eerste dag stond de ploeg klaar met 8 man! De container was tot aan het huis gereden (het blijft voor ons een raadsel hoe die hier boven op de berg is geraakt, de bochten zijn scherp, de helling heeeeeeeeeeel steil).

Alle pakken waren op een goede 2 uren tijd binnen geladen, dozen werden met twee tegelijk naar boven gedragen, kasten verdwenen naar boven op de rug van de tengere aziaten...

Tijdens de lunchbreak werd er een hap gegeten en nadien werd het heel stil... overal trof in ineens slapende mannen aan tussen de kartonnen dozen, gewoon op de grond (durfde hier geen foto van te nemen, jammer, 't was de moeite...

En na het dutje kon het uitpakken beginnen...

Ondertussen zitten (na twee dagen) al onze meubelen in elkaar (euh, maar niet altijd op de voorgeschreven manier... ze zijn erin geslaagd de hoogslapers van Marie en Fien te monteren waarbij ze stukken van de twee bedden hebben gemixt, gaten over hebben, extra gaten hebben gemaakt en... vijzen over hebben!!). Maar volgens Klaus gaan ze het zeker drie jaar houden...

Ik verstond niet wat ze zeiden, maar vermoed dat ze die bedden nooit meer willen terug zien...

de laatste bagage kon van ons hotel naar "ons huis" worden gebracht en nu wonen we "thuis"!

Foto's volgen verder op de week...

Ondertussen is het schooljaar al gestart voor de studenten van de Amerikaanse school en ook Fien haar turnlessen die daar doorgaan zijn van start gegaan. Heel spannend allemaal. Alleen naar de les, 2u lang zonder dat Fien er iemand kende of de taal sprak! Ze heeft dat super gedaan, en gelukkig... ze was enthousiast als ik haar terug kwam ophalen!

Terwijl Fien naar de Gym was, werd ik op straat tegengehouden. (Allé eigenlijk ik niet maar Marie en Babette).

Oooooh, Madam... you have such a beautiful girls... Joy, de manager van een modellenbureau voor kinderen had de meisjes "gespot". Vlug telefoonnummer noteren en 't was "in de sjakosh". Marie had zo goed als zeker haar eerste jobje te pakken!

En ja hoor, een telefoon volgde, zaterdag werden we verwacht voor 2u studiowerk...
"Studio" is een groot woord..., op de vierde verdieping van een klein appartementje waren wat muren wit geschilderd en stond er een kaptafel klaar. Er lagen pakjes kleren op een hoop en ondertussen werden foto's genomen van een ander "wit" kindje.

Marie mocht onmiddellijk gaan zitten, ze kreeg krullen en een laag poeder op, wat mascara en zelfs haar wenkbrauwen werden bijgetekend... en ze mocht starten!

Marie werd gekozen voor de klassieke ensembles, een beetje Chinese college stijl... als de kleertjes wat te groot waren staken ze er gewoon een dikke wasknijper in achteraan

Joy toonde voor hoe ze mocht staan, waar haar voetjes moesten komen en probeerde haar te doen lachen

Marie deed erg haar best en was vooral in haar nopjes met haar mooie krullen!

Wel 10x moest er van ensemble werden gewissled! Iedere keer werden ook haar haren aan gepast...een mutsje, haarband, zelfs een kroontje kreeg Marie op!

In oktober komt de catalogus van dit merk uit... dan zien we de echte foto's... dit zijn maar de kiekjes die we zelf namen. Ondertussen hebben we er na twee weken Taipei weer een leuke ervaring op zitten! Marie blij want ze stond letterlijk in de "spotlights" en ook de centjes die ze verdiende zag ze graag komen... ze kan er misschien aandelen mee kopen van KBC??

De eerste zondagsuitstap

Weekend in Taipei... iedereen wil de stad uit, de meeste mensen wonen hier niet groot, hebben geen tuin en wanneer ze de deur uitgaan zitten ze midden in de drukte, dus... er moet hier wel het een en ander te doen zijn.

Net zoals vele anderen gingen wij naar "Danshui River", dat is de plaats waar de rivier uitmondt in zee, er is een briesje, je kan er met een bootje varen en er zijn heel wat echte Taiwanese kraampjes met vertier voor groot en klein. Je houdt het niet voor mogelijk hoeveel kitch, plastic en felle kleurtjes er te vinden zijn. Wij waren trouwens ook een attractie op zich en moesten zelfs op de foto voor in het album van de daguitstap van een Taiwanese familie... "say cheese"!!!

een zonnebril, petje of paraplu heb je hier echt nodig tijdens de zomer! En drinken, de ganse dag door... de minute maid was anders maar lekker en vooral... fris!

heb je honger? eet eens een inktvis...















"bamboo-sap te koop"














ijsjes in alle kleuren van de regenboog, maar we hebben het maar niet geriskeerd...









Voor Fien was het hoogtepunt van de dag, paardje rijden...















Babette koos voor een echte "made in China"-barbie klaptelefoon... Het was drie voor de prijs van één, maar dan moet je er wel rekening mee houden dat ze alle drie voor 2/3 stuk zijn (echte plastieken brol) maar de meisjes vinden het super!




uitblazen en genieten van het briesje, de schaduw en westerse keuken met een Taiwanees tintje...

Ni hao Jack!

Sinds gisteren hebben we onze auto en "dlivel", hij heet Jack en heeft een hoog "opa"gehalte.

Babette liep vandaag al aan zijn hand in de winkel... Hij helpt ons zeer gedienstig met vanalles, en duwt zelfs mijn karretje in de carrefour. Dat is wel even wennen, maar wel handig als je in een overvolle supermarkt je drie kinderen niet uit het oog wil verliezen!

Gelukkig heeft de wagen een goede airco, vandaag was het wel 37° en heel erg vochtig. Hier is het dus echt een beetje omgekeerde wereld, we hebben altijd een jasje bij, maar hier dient dat om naar "binnen" te gaan, terwijl we gewoon zijn jasjes te dragen om naar buiten te gaan... maar hier zijn nog wel een aantal zaken net het omgekeerd van bij ons...

Babette was deze morgen aan het wenen tijdens het ontbijt in het hotel (en dat omdat ze gewoon een "neen" kreeg van ons) en... de kinderen kregen allemaal een koekje en Babette... die kreeg er twee!!! Dus hoe flinker, hoe minder koekjes!

Marie en Fien hebben ook al genoten van de "speeltuintjes in Taipei. Eigenlijk zijn het parkjes waar fitnesstoestellen staan voor de oudere Taiwanezen die een beetje aan beweging willen doen. Maar onze meisjes vinden het super en leren op deze manier nog wel in het Chinees tellen...

Taiwan...here we come!

Ondertussen is het onze 4de avond in Taipei. De tijd vliegt, er valt dan ook nog heel wat te regelen, maar ondertussen kunnen we jullie al wel een ideetje geven van hoe de laatste dagen voor ons zijn verlopen.

Bij het vertrek zaterdag zijn we nog door een hele meute uitgezwaaid, zowel thuis (waarvan voorlopig geen foto's) als in Zaventem. Het deed deugd om nog zoveel volk ineens te kunnen zien voor de grote reis!

de AGD-ertjes

een laatste dikke knuffel voor oma!!

en weg zijn ze... tot volgende zomer...

De reis is vlot verlopen, Babette wist in iedere "bisnislounge" (zo schrijft Fien) de koekjes en zoetigheden te vinden. Ik ben erin geslaagd om op de eerste vlucht het vlees vanop mijn satéstokje (ja zelfs op de vlucht van Brussel naar Munchen kregen we Chinees te eten - 't zal in het thema van de Olympische spelen geweest zijn zeker?!?) door de lucht te laten vliegen tot op een andere "bisnispassagier" zijn schoot...

De slaapzetels waren super waardoor Marie en Babette al in slaap lagen voor het vliegtuig in Munchen richting Hong Kong opsteeg (met enige vertraging want blijkbaar was er bij het starten van de motor een defect, maar gelukkig dit was na een half uur hersteld). Babette dacht trouwens in Munchen al dat we in Taiwan waren aangekomen...

Heel educatief... eten terwijl de tv opstaat, maar ja deze reis was natuurlijk een beetje speciaal!

Voor het eerst heel veel chineesjes, de tussenstop in Hong Kong

en maar kleuren...terwijl mama even een glaasje champagne drinkt op ons groot avontuur!

Taiwan... here we come, het is zover, we zijn er!!

Tot onze container met al ons hebben en houden aan huis wordt geleverd, verblijven we in een "serviced appartment". Een ruim appartement met een soort hotelservice. Pieter en Iris (collega van Klaus) hadden voor ons heel wat lekkers klaargezet op het appartement om ons te verwelkomen en het was echt wel super om zo met pak en zak na een lange reis aan te komen.

De volgende dag al eens naar onze "nieuwe thuis" gaan zien, zodat de kinderen ook eens konden zien waar we uiteindelijk gaan wonen de volgende maanden en jaren. En bingo, het zwembad viel natuurlijk in de smaak...

Een nieuw land, een nieuw huis, nieuwe afspraken... er werd in de afgelopen dagen al heel wat geregeld en "getekend", onderhoud van het zwembad, sleutels in ontvangst nemen, hoe werken de airco's (waar wel 20 knopjes met alleen chinese karakters naast, op staan), maar de Taiwanezen zijn heel erg behulpzaam en vinden wel voor alles (en ook heel vlug) een oplossing.

Onze chauffeur hebben we ook al gekozen. Het wordt Jack, de kandidaat met het hoogste "opa"-gehalte want dit was dan toch belangrijker dan het feit dat het een "knappe" chauffeur zou worden. (foto volgt). Jack begint morgen "voor ons te werken" (hoor mij doen...)

De kinderen worden hier op handen gedragen... die drie blonde meisjes worden overal nagekeken en krijgen een hele brede glimlach, tot snoepjes van de taxichauffeurs, druiven van de portier en "high five" kennen ze hier ook al!

en als iemand zich af vraagt, wat eten die daar nu, wel euh... voorlopig redelijk westers... Vandaag gingen we naar een restaurantje waar op stond "Italian & French cuisine". Er stonden zo'n 30 soorten heel originele vormen van spaghetti op de kaart (euh waar was de Franse menu??) en het was best te eten. Op onze tweede avond zijn we bij Pieter en Iris gaan eten en ja hoor, we hebben "pizza's" besteld. (eigenlijk zijn Klaus en Pieter ze zelf gaan halen want telefonisch bestellen lukt nog niet zo goed in het Chinees).

Het brood hier is mousse (en natuurlijk vinden de kinderen dat super lekker), beleg zoeken die smaakt hoe het eruit ziet is niet zo evident, maar we hebben nog tijd om dat verder uit te zoeken!

Ondertussen namen we ook al eens de MRT (plaatselijke metro) die super handig en georganiseerd is (daar kan de lijn en de nmbs nog eens iets van leren). Ook super proper! (er hangt dan ook een cartoon waarop duidelijk staat dat je een boete moet betalen als je wordt betrapt op "kauwgom"). De donkerblauwe zitjes zijn voor zwangere vrouwen en "oudjes" en hier worden geen uitzonderingen op gemaakt!. In Taipei dragen mensen een maskertje voor de mond, en dit is niet omzich te beschermen tegen de vervuilde lucht, maar wel om de anderen te beschermen tegen microben van zichzelf. We hebben ons deze gewoonte voorlopig nog niet eigen gemaakt?!